Peter Braun met pensioen

We gaan terug naar het jaar 1978, toen Peter samen met 300 psychologen tegelijk afstudeerde. Kort daarna kreeg hij zijn eerste baan bij de rijks psychiatrische inrichting in Woensel, waar hij 22 jaar gewerkt heeft. In 2000 verliet hij Woensel en begon hij als psychotherapeut bij de Rooyse Wissel. Tijdens zijn tijd bij de Rooyse Wissel heeft hij als hoofdbehandeling de resocialisatie en opname-afdeling opgezet. Tot hij werd gebeld door de Pompestichting met de vraag of hij interesse had om bij de Langdurig Forensische Psychiatrische Zorg (LFPZ) in Zeeland te komen werken. Het was tijd voor een nieuwe uitdaging dus Peter ging op het aanbod in. In 2006 startte hij als behandelcoördinator bij de LFPZ. Enkele maanden verstreken, ondertussen waren ze bij de LFPZ druk op zoek naar een nieuwe clustermanager. Iedereen die voor deze functie in aanmerking kwam had geen interesse. Peter besloot te solliciteren en na een succesvolle assessment werd hij uitgekozen als nieuwe clustermanager van de LFPZ.

LFPZ door de jaren heen
Wie Peter een beetje kent, weet dat de LFPZ zijn pareltje is waar hij met trots de afgelopen 15 jaar zich elke dag met meer dan 100 procent voor ingezet heeft. Als ik vraag naar de ontwikkeling die de LFPZ in deze jaren heeft doorgemaakt vertelt hij dat er belangrijke doelen zijn aangestreept. Andere doelen dan die bij andere instellingen. Kwaliteit van leven is namelijk een belangrijk doel bij de LFPZ. In de loop van de afgelopen jaren is dit doel onderzocht, mee geëxperimenteerd, onderzoek naar gedaan en stappen in gezet. Als enige longstay-voorziening in Nederland is de samenwerking opgezocht met vergelijke voorzieningen in het buitenland waaronder in Duitsland, België, Spanje en Litouwen. Hierdoor heeft de LFPZ kunnen groeien in professionaliteit en komen geïnteresseerden bij de LFPZ kijken ‘hoe het moet’. Ook is het uitstroompercentage verhoogd waardoor er meer gekeken wordt naar het bieden van nieuwe kansen voor bewoners van de LFPZ. 

Bijzondere plek
Peter vertelt dat de LFPZ een bijzondere plek is omdat ze niet hetzelfde proberen als andere instellingen maar zij zich focussen op oplossingen en alternatieven voor dingen die niet werken. Zoals Einstein ooit zei: “Als je steeds dezelfde som maakt, krijg je steeds hetzelfde resultaat”. Bij de LFPZ denken ze in mogelijkheden voor bewoners. Belangrijk hierin is vertrouwen daar waar het verantwoord is, iedereen krijgt de ruimte om uit te proberen. Niet alleen bewoners maar ook personeel.

      

Uitblinkers
Twee momenten in Peter zijn carrière blinken uit. Het moment dat hij het boek ‘Long-term Forensic Psychiatric Care’ voor het eerst in handen kreeg. Samen met de bijdragen uit veel landen en wetenschappelijk onderzoek is dit exemplaar tot stand gekomen. ‘Het is mooi om te zien dat hier zoveel aandacht voor is, een stukje erkenning’, aldus Peter.

Het andere moment vond vorig jaar plaats toen ze bij de LFPZ het 10-jarig bestaan van het woongebouw vierden. Hier vertelde een bewoner die met onvoorwaardelijk ontslag was zijn ervaringen tijdens zijn verblijf bij de LFPZ. ‘Jullie hadden eerder vertrouwen in mij, voordat ik zelf vertrouwen in mijzelf had’, aldus de bewoner. Een mooi moment wat samen met collega’s en bewoners werd gedeeld.

LFPZ-cultuur
De cultuur die binnen de LFPZ heerst gaat om gemeenschapszin, elkaar de ruimte geven, verantwoordelijk zijn voor elkaar en samenhorigheid. Tussen collega’s, teams en bewoners en bewoners onder elkaar. Dit kenmerkt de LFPZ tot een bijzondere plek om te werken.

Afscheid
De laatste week van Peter ging stil van start door de onverwachte winterse omstandigheden. Er werd een portretschilderij van Peter gemaakt door Henk Hagen een plekje in de kliniek gegeven. Gisteren werd er digitaal afscheid genomen van collega’s van COS (internationaal samenwerkingsprogramma) en van alle medewerkers, bewoners en andere relaties uit het werkveld. 

Toekomstvisie
Ik vraag wat Peter, Sandrine Mikkers wilt meegeven, wie zijn functie zal opvolgen. Hij vertelt dat zij vooral gebruik moet blijven maken van de ruimte om te ontwikkelen en de vrijheid die wordt gegeven. Dingen blijven realiseren die andere mensen niet in hun hoofd durven te halen. Een voorbeeld daarvan is de kleine afdeling waar bewoners individuele, op maat begeleiding krijgen op de manier die het beste bij hen past.

Brief Sander Dekker
Onlangs ontving Peter een brief van minister voor rechtsbescherming Sander Dekker als reactie op het boek ‘Long-term Forensic Psychiatric Care’. ‘Het is goed om te zien dat er zoveel wetenschappelijke belangstelling is en dat we niet de enige in Europa zijn die een uitdaging zien’, vertelt Peter.

Peter blijft de komende tijd rapporteren voor justitie en gaat zich verder richten op zijn huis, tuin, gitaar en voor zijn familie koken.